Pełna treść dostępna jest wyłącznie dla subskrybentów

Masz już subskrypcję? Zaloguj się!

Kinezjologia edukacyjna

Justyna Kapuścińska-Kozakiewicz
Wspieranie SI w przedszkolu ODC. 1/11

Ćwiczenia angażujące obie strony ciała i aktywizujące obie półkule mózgu w pracy z dziećmi

Prowadzenie terapii integracji sensorycznej jest bardzo dużym wyzwaniem i wymaga od terapeutów nie tylko zaangażowania, ale również ciągłego poszerzania swojej wiedzy i umiejętności. Dlatego też niezmiernie istotne staje się sięganie do tych metod i technik, które zostały już opracowane i adaptowanie ich do sytuacji terapeutycznej. Wiele z nich bowiem w swoich pierwotnych założeniach nawiązuje do rozwoju zmysłów człowieka i proponuje aktywności mające na celu ich doskonalenie. Do tej grupy należy zaliczyć koncepcję nazwaną kinezjologią edukacyjną. Nurt ten został opracowany przez Paula Dennisona. Jego głównym celem stało się odtworzenie naturalnego potencjału człowieka poprzez wykorzystanie w codziennej praktyce szeregu ćwiczeń i aktywności fizycznych. 

Ruch jest też nierozerwalnie złączony z dotykiem – jednym z najważniejszych zmysłów. Dziecko tuż po narodzinach zaczyna zbierać doświadczenia związane przede wszystkim z dotykiem. Mały człowiek, który przychodzi na świat, jest zaopatrzony także w różnego rodzaju schematy ruchowe, odruchy oraz instynkty. Dzięki ich obecności możliwe staje się tworzenie swoistych połączeń pomiędzy ciałem a mózgiem. Te pierwotne mechanizmy dają bowiem możliwość tworzenia bardziej zaawansowanych modeli ruchowych, a co za tym idzie – wpływają na kształtowanie się systemu emocjonalnego i poznawczego, doprowadzają do integracji rozwoju motorycznego i psychicznego.

Niektóre osoby pracujące na co dzień z dziećmi i zajmujące się badaniem ich rozwoju stwierdzają, że umiejętności poznawcze i twórcze w pierwszych latach życia są proporcjonalne do rozwoju ruchowego. W związku z tym można stwierdzić (co czyni również S. Masgutowa), że im dziecko będzie miało więcej możliwości, aby się swobodnie poruszać i przemieszczać, tym bardziej prawdopodobne jest to, że opanuje szybciej inne umiejętności, m.in. mowę. Wydaje się więc, że zapewnianie doznań ruchowych jest wręcz obowiązkiem rodziców i opiekunów. Powinno się to jednak odbywać świadomie, żeby nie zrobić dziecku krzywdy. Niezbędne jest do tego posiadanie wiedzy na temat stopnia integracji odruchów niemowlęcych oraz możliw...

Pozostałe 80% treści dostępne jest tylko dla subskrybentów.

Subskrybuj

Pozostałe odcinki

Podobne materiały